حجت الاسلام سید مهدی حائری زاده در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تهران، با اشاره به سالروز وفات عقیله بنی هاشم حضرت زینب کبری (س) اظهار داشت: بیش از ۲۰ لقب حضرت زینب (س) دارند که هر لقبی دلالت بر یکی از ابعاد وجودی و شخصیتی حضرت زینب (س) دارد، القاب معروفی از ایشان مانند عقیله بنی‌هاشم و امثالهم اینها معروف است، اما برخی از القاب ایشان کمتر به آن پرداخته شده است.
این کارشناس مسائل مذهبی تصریح کرد: یکی از القاب وجودی حضرت زینب (س) عابده آل علی (ع) است، زینب کبری (س) نه فقط نماز خواندن و روزه گرفتن و اعمال شرعی‌اش بلکه حتی رفتار ایشان با همسر، رفتار ایشان با بچه‌هایشان، خوردن و آشامیدنشان، راه رفتن و خطبه خواندن ایشان، روشنگری و افشاگری ایشان نسبت به بنی امیه تمام اینها عبادت بوده است یعنی دائماً خودشان را در محضر خدا می‌دیدند، زیرا ما اعتقاد داریم که حضرت زینب (س) علاوه بر اینکه عابده بودند، در حقیقت یک عبد حقیقی بودند و هیچ وقت شکوه نمی‌کردند، خصوصیت عبد حقیقی هم سه ویژگی دارد «المطیع لله و لرسوله و لامیرالمومنین»، هر چه خدا و پیامبر (ص) و ائمه معصومین (ع) بگوید چشم و گارد نگیرد.
وی افزود: نکته‌ای که بسیار مهم است ایشان را کفیله السجاد گفته‌اند، حضرت زینب (س) نیابت خاصه از سوی حضرت سجاد (ع) داشتند زمانی که ایشان در بیماری بودند که از الطاف خفیه الهی بود بیماری ایشان برای ماندگاری و بقای نسل امامت و ولایت، حضرت زینب (س) از سوی حضرت سجاد (ع) نیابت خاص داشتند که امور را رد و فتق کند و تمام کارهایی که حضرت زینب (س) می‌کردند و مدیریت بحرانی داشتند و مدیریت این قافله بر حسب ظاهر با علم و اجازه امام سجاد (ع) امام زمانش بوده است، گرچه برادرزاده ایشان بود ولی به همین عنوان کفیله السجاد (ع) ایشان را می‌گویند.
حجت الاسلام حائری زاده خاطرنشان کرد: نکته بعدی " بطله کربلا - قهرمان کربلا" به ایشان خطاب می‌کردند، اگر امروز بخواهند در رشته‌های مدیریتی در دانشگاه واقعاً مدیریت بحران را یاد بگیرند، کنترل خشم را یاد بگیرند و رشته‌های روانشناسی را یاد بگیرند باید یک یا چند واحد درسی از ابعاد مختلف مدیریت بحران زینب کبری (س) و مدیریتی که ایشان در کربلا به نحو احسن انجام دادند، درس بگیرند، دانشگاه ما را در این مسیر سوق بدهند.
وی افزود: ویژگی بعدی اینکه حضرت زینب (س) چکیده شخصیتی وجود مقدس زهرای اطهر (س) بودند، که هر آنچه زهرای اطهر (س) داشتند اگر بخواهیم بگوییم که یک زهرای کوچک، خروجی صدیقه کبری هست زینب کبری (س) است، در عبادتشان آنطور که به قول امام سجاد (ع) فرمودند که یک شب نافله عمه جان ما در طول مسیر اسارت ترک شد، بهترین نماز شب‌ها را ایشان می‌خواندند.
کارشناس مسائل دینی رسانه ملی گفت: حضرت زینب (س) حتی یک گله از خدا نکرد و با اینکه این همه فشار ظرف چندین ساعت به ایشان وارد گردید و با توجه به اینکه ایشان هم مادر شهید هم فرزند شهید هم خواهر شهید هستند و شهادت در این خانواده موج می‌زند، اما وجود مقدس حضرت زینب (س) از خداوند متعال گله‌ای نداشتند و آرزوی یک آه گفتن را به دل دشمن گذاشتند، ایشان حتی اشک چشم‌شان را اینگونه تربیت کرده بودند که کجا گریه کنند دین اسلام جلو می‌رود و کجا گریه نکنند دین اسلام جلو می‌رود، و این فرهنگ را حتی نسبت به بچه‌ها هم جاری و ساری کردند و آنها هم اینگونه تربیت شده مکتب این خانم بودند لذا چکیده و عصاره وجود مقدس حضرت زهرای اطهر (س) تبلور آن در وجود شخصیتی از زینب (س) وجود دارد.
وی افزود: حضرت زینب (س) را صابِرَهُ مُحتَسِبَه گفته اند، واقعاً صبر وجودی حضرت زینب (س) ستودنی است، واقعاً انسان در این همه صبر ایشان متحیر می‌ماند، «السلام علی قلب زینب صبور»، خانومی که این همه سختی‌ها را تحمل کرده است خطبه می‌خواند خدایا ممنونم هیچ گله‌ای از تو ندارم؛ چقدر خوب است که ما یاد بگیریم، ایشان برادران، فرزندان و پدر مادر خود را در راه خدا داده است اما نگاه کنید که چقدر صبر ایشان زیبا است و می‌گویند ما رایت الا جمیلا یعنی هرچه در کربلا دیده ام زیبایی بود.
حجت الاسلام حائری زاده گفت: ایشان را امینة الله هم گفته اند، ایشان امین خدا در روی زمین بودند و عفیفه بودند، ایشان همسایه ای در نزدیکی شان داشتند به نام یحیی مازنی می‌گوید ما در مدتی که همسایه حضرت زینب (س) بودیم حتی یک دفعه در بیرون از منزل چشممان به مقام و منزلت و چهره ایشان نیفتاد، ایشان هر موقع از منزل خارج می‌شدند حسنین و امیرالمومنین (ع) دور ایشان را گرفته بودند که کسی چشم شان به زینب کبری نیفتاد، ایشان صفات پسندیده‌ای دارند که بعد از مادرشان حضرت زهرا (س) هیچکس این صفات را کسب نکرده است، اگر خانم حضرت زهرا (س) صدیقه کبری بودند، حضرت زینب (س) صدیقه صغری بودند.
وی خاطرنشان کرد: صدیقه به کسی گفته می‌شود که سه ویژگی دارد کسی که قلبش، زبانش، رفتارش و حرکات و سکناتش یک مسیر را طی کند و نفاق نداشته باشد که قلبش چیزی بگوید و زبانش یک چیز دیگری را بگوید و در عمل رفتار دیگری نشان بدهد و ایشان در حجاب و عفاف نیز در واقع یگانه روزگار بودند.
این کارشناس مسائل مذهبی ادامه داد: در ویژگی‌های حضرت زینب (س) که نگاه می‌کردم ایشان اولین و شاید تنها امامزاده‌ای بودند نام مبارک ایشانرا خداوند متعال انتخاب کرده است و حضرت زهرا (س) و امیرالمومنین (ع) به پیامبر ادب کردند که نام ایشان را شما انتخاب کنید و پیامبر گرامی اسلام (ع) نیز ادب کردند و فرمودند که خدا نامگذاری کند، جبرئیل نازل شد و ایشان نام زینب را برای این خانم انتخاب کرد لذا زینب، زینت پدر نامگذاری شد.
وی گفت: نکته بعدی علم الهی و لدّنی ایشان بود، امام سجاد (ع) در حق حضرت زینب (س) فرمودند: «اَنْتِ بِحَمدِ اللّهِ عالِمَةٌ غَیرَ مُعَلَّمَة وَ فَهِمَةٌ غَیرَ مُفَهَّمَة» یعنی: «ای عمّه! شما الحمد للّه بانوی دانشمندی هستید که تعلیم ندیده، و بانوی فهمیده‌ای هستی که بشری تو را تفهیم ننموده است».
حجت الاسلام حائری زاده افزود: ویژگی بعدی ایشان عبادت و بندگی بود که چقدر در تمام شئونات زندگی ایشان خودشان را عبد خالص خدا می‌دانستند که ایشان را عابده آل علی (ع) می‌خواند، ولایت مداری حضرت زینب (س) یکی دیگر از ویژگی‌های ایشان بود و ایشان المطیع لله و لرسوله و لامیرالمومنین و حسن و حسین (ع) بودند و هر آنچه که خداوند متعال و پیامبر (ص) و امام (ع) بفرمایند ایشان می‌گفتند چشم.
وی اظهار کرد: انجام واجبات و ترک محرمات و علاوه بر این انجام مستحبات و ترک مکروهات و حتی رفتارهای مباح ایشان هم بوی خدا می‌داد و قربت الی الله بود و دائماً پشت سر امامشان بودند و خطبه‌ای که می‌خواندند مبلغ امام زمانشان بودند و مردم را آگاه می‌کردند که شما امام زمانتان را کشتید و شادی می‌کنید؟ و شما نمی‌دانید که حسین بن علی که بود؟ و روشنگری و افشاگری که ایشان در خطبه‌ها داشتند و ادبیات گفتاری ایشان در خطبه‌ها، در کوفه، در شام و صبوری ایشان و سنگ صبور بودن ایشان برای اطرافیان همواره درس بوده است. «ابر کرم به دیده من ابر زینب است - ایّوب مات و سرزده از صبر زینب است - پرسی اگر مطاف دل عاشقان کجاست؟ گویم مطاف این دل من قبر زینب است»
کارشناس مسائل دینی رسانه ملی گفت: در پایان این نکته را می‌گویم که پدر و مادران باید توجه داشته باشند که فرزندانشان را زینبی و حسینی تربیت کنند، به خدا قسم، پول، ثروت، مال، موقعیت اجتماعی، تعلقات دنیایی اینها صرفاً برای انسان شخصیت نمی‌آورد و آنچه که برای انسان شخصیت می‌آورد و معنویت و بندگی است.
انتهای پیام /
